Atrakcje Parku Krajobrazowego Dolina Baryczy

Milicz – Ruda Sułowska – Książęca Wieś – Żmigród

Dolina Baryczy to największy Park Krajobrazowy w Polsce. Ten słynący z bioróżnorodności teren przyciąga miłośników przyrody nie tylko z naszego kraju, ale i z całej Europy. Sprawdź jak zaplanować wycieczkę z Milicza do Żmigrodu oraz jakie atrakcje warto zobaczyć na trasie.

Spis treści
  • 1. Jak wygodnie dojechać do Milicza pociągiem?
  • 2. Centrum Edukacyjno-Turystyczne Naturum w kompleksie Ruda Sułowska
  • 3. Rezerwat przyrody Stawy Milickie – dziedzictwo przyrodnicze Dolnego Śląska
  • 4. Trasa z Rudy Sułowskiej do Sułowa
  • 5. Historia stacji kolejowej Sułów Milicki
  • 6. Żmigród: Tajemnice zamku i pałacu Hatzfeldów
  • 7. Jak dotrzeć z Zespołu Pałacowo-Parkowego do stacji kolejowej w Żmigrodzie? Jak wygodnie wrócić ze Żmigrodu pociągiem?

Jak wygodnie dojechać do Milicza pociągiem?

Trasa naszej pieszej wyprawy po Parku Krajobrazowym Dolina Baryczy rozpoczyna się w Miliczu, do którego dostaniemy się z niemal każdego zakątka Dolnego Śląska pociągiem. To doskonała okazja na skorzystanie z oferty Dolnośląski Bilet Weekendowy. W cenie 59 złotych możemy dojechać do Milicza, a następnie powrócić z wycieczki w wyjątkowo atrakcyjnej cenie. Bilet uprawnia do nieograniczonej liczby przejazdów pociągami Kolei Dolnośląskich oraz POLREGIO od godz. 18.00 w piątek, do godz. 6.00 w poniedziałek.

Ze stacji w Miliczu kierujemy się do pierwszego punktu naszej wycieczki – Rudy Sułowskiej. Można tu skorzystać z sezonowych połączeń autobusowych, skomunikowanych z pociągiem Kolei Dolnośląskich w Miliczu.

 

Most kolejowy nad Baryczą

Po dotarciu do Rudy Sułowskiej warto odwiedzić Centrum Edukacyjno-Turystyczne Naturum. Głównym elementem kompleksu jest trzygwiazdkowy hotel Naturum oraz gospoda, w której serwowane są potrawy z ryb. Na terenie obiektu warto odwiedzić także Muzeum Tradycji Rybactwa Stawów Milickich i Doliny Baryczy, obejmujące skansen narzędzi i urządzeń związanych z gospodarką stawową, udostępnionych przez Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu. W skład CET wchodzi również: Zwierzyniec, Ścieżka Zmysłów, płuczka rybna i edukacyjny plac zabaw. Ruda Sułowska nosi miano „bocianiej wioski”, ponieważ szacuje się, że mieści się tu największe skupisko gniazd bociana białego na Śląsku.

Podążając szosą przez Rudę Sułowską w kierunku Sułowa przekraczamy zasilającą miejscowe stawy Młynówkę Sułowską i opuszczamy wieś. Wkraczamy na groblę między stawami Żabiniec Mały i Żabiniec Duży A, jesteśmy w Kompleksie Ruda Sułowska Rezerwatu Stawy Milickie.

Rezerwat przyrody Stawy Milickie dziedzictwo przyrodnicze Dolnego Śląska

Funkcjonujący od 1963 r. rezerwat przyrody Stawy Milickie, położony jest na obszarze liczącym aż 5298,15 ha. Teren słynie w Europie jako siedlisko wielu rzadkich ptaków: co roku gniazduje tu ok. 120 gatunków, a 50 przebywa w rezerwacie w czasie przelotów. W 1995 r. Stawy Milickie zostały objęte Konwencją Ramsarską o obszarach wodno-błotnych, mających znaczenie międzynarodowe, a w 2000 r. znalazły się w programie Living Lakes. Stawy Milickie znane są także z hodowli ryb słodkowodnych, takich jak: sum, amur, tołpyga, szczupak, okoń czy karaś. Ponadto, w rezerwacie znajduje się największy w całej Europie ośrodek hodowli karpia.

Trasa z Rudy Sułowskiej do Sułowa

Kompleks Ruda Sułowska liczy 1139 ha i składa się z dwóch części – północnej i południowej, na skraju której właśnie się znajdujemy. Obok miejsca przeznaczonego do odpoczynku opuszczamy granice rezerwatu, przecinamy ponownie Młynówkę Sułowską i wjeżdżamy do lasu pod wzgórzem Winiec (111 m). Następnie drogą przez pola docieramy do skraju parku pałacowego w Sułowie. Skręcamy w szutrową ulicę Spacerową, którą osiągamy cmentarz z kościołem Piotra i Pawła.

Koło cmentarza nawierzchnia zmienia się na asfaltową, docieramy do zabudowań Sułowa i przecinamy drogę nr 439 Żmigród – Milicz. Ulicą Łąkową przekraczamy Młynówkę Sułowską i jedziemy wzdłuż kanału. Mijamy oczyszczalnię ścieków i okazały dąb, by dotrzeć do ulicą Kolejowej, którą biegnie szosa do Trzebnicy. Zmieniamy kolor szlaku na pomarańczowy, jedziemy wzdłuż starorzecza Baryczy, mijając dawny tartak i docieramy do mostu na Baryczy. 

Idąc wzdłuż starorzecza Baryczy mijamy dawny tartak i docieramy do kładki, za którą znajduje się pomnik lokomotywy, służącej niegdyś na bocznicy. Z tego miejsca docieramy do dawnej stacji wąskotorową w Sułowie.

Historia stacji kolejowej Sułów Milicki

Stacja Sułów Milicki powstała na zbudowanej w 1894 r. wąskotorowej linii Żmigrodzko-Milickiej Kolei Powiatowej, biegnącej ze Żmigrodu do Sulmierzyc. Kilka lat po jej otwarciu, uruchomiono połączenia do Prusic, Trzebnicy i Wrocławia, a w Sułowie powstała stacja z możliwością wodowania parowozów.

Dworzec pierwotnie mieścił się w małym budynku, służącym później za magazyn towarów. Po 1945 r. wykonano prace remontowe, w wyniku których przesunięto perony na drugą stronę ulicy. W tym czasie powstała także 3-torowa stacja towarowa, od której odchodziła bocznica tartaku, a dworzec umieszczono w budynku dawnego domu strzeleckiego. W 1991 r. linię zamknięto, a dwa lata później rozebrano torowisko. W 2010 r. na odcinku Sułów – Milicz – Ruda Milicka powstała ścieżka rowerowa śladem dawnej wąskotorówki, a obok stacji zbudowano parking z ekspozycją taboru kolejowego.

Trasa do Żmigrodu przez Książęcą Wieś

Z parkingu wkraczamy w rozległy kompleks leśny, przez który będziemy szli aż do Książęcej Wsi.. Drogą leśną docieramy bo bitej drogi pożarowej nr 50, a następnie podążamy ścieżką wzdłuż Krępnicy, by przejść na szutrową drogę nr 43. Mijamy śródleśną polanę, na której utworzono użytek ekologiczny Lotnisko. Biegnącą przez las drogą docieramy do skrzyżowania, na którym obieramy gruntową drogę pożarową nr 44. Kontynuując spacer ścieżką przez wyrąb, docieramy do pomnika przyrody – Szwedzkiego Kamienia. Tą mierzącą 3 m wysokości skałę ustawiono w 1626 r. na granicy wolnych państw stanowych Żmigród i Milicz. Jej nazwa pochodzi z czasów wojny 30-letniej, kiedy w rejonie przebywały szwedzkie wojska. Z uwagi na legendy o żołnierzach napoleońskich, niegdyś ostrzących na nim swoje szable, nazywany jest także Słupem Napoleona. Obecnie Szwedzki Kamień jest symbolem granicy powiatów trzebnickiego i milickiego.

Kontynuując podróż drogą biegnącą wzdłuż trasy dawnej kolei wąskotorowej, mijamy przystanek Przewory Milickie. Za skrzyżowaniem wkraczamy na drogę nr 33, aby po dłuższym odcinku leśnej trasy osiągnąć Książęcą Wieś. Przecinamy potok Sowinę i docieramy do pochodzącej z 1929 r. kapliczki słupowej, obok której ustawiono pomnik pamięci mieszkańców wsi, zamordowanych przez żołnierzy Armii Czerwonej. Za kapliczką znajdziemy budynek dawnej komendy hitlerowskiego obozu pracy.
Podążając drogą gruntową skrajem lasu, mijamy tereny bagienne. Przez łąki dochodzimy do zabudowań przysiółka Jamnik i szosy na trasie Ruda Żmigrodzka – Osiek, na której skręcamy w polną drogę, którą docieramy do ścieżki rowerowej Osiek – Żmigród.

Idąc trasą biegnącą wałem bagien w widłach Baryczy i potoku Sowina, osiągamy średniowieczne Grodzisko Osiek z XII-XIV w. Mijamy las i przekraczamy potok Sowina, aż docieramy do nowo zbudowanej wieży widokowej na granicy Żmigrodu. Z jej szczytu można podziwiać malowniczą panoramę Baryczy.

Ruiny Pałacu w Żmigrodzie

Żmigród: Tajemnice zamku i pałacu Hatzfeldów

Zamek w Żmigrodzie powstał w XIV w. na miejscu dawnej osady. Zbudowany został z inicjatywy biskupów z Wrocławia, z biegiem czasu zmieniał właścicieli, a co za tym idzie również swoją formę. Już w 1492 r. zamek stał się siedzibą Kurzbachów, a w 1642 r. został zdobyty przez Szwedów. Po zawarciu pokoju westfalskiego, obiekt przejęli von Hatzfeldtowie, wznosząc na jego miejscu barokowy pałac.

W 1945 r. budynek został spalony przez Armię Radziecką, a w ok. 1973 r. rozebrano jego południowe skrzydło. W 2008 r. zabezpieczono ruiny zamku i przeprowadzono renowacje zachowanej części, w której obecnie mieści się m.in.: sala wystawowa, apartament hotelowy i taras widokowy.

Wokół pałacu rozpościera się pochodzący z 1. poł. XIX w romantyczny park, przechodzący w las łęgowy. Na miejscu, turyści mogą podziwiać piękne stawy i ogród rododendronów. Na odwiedzających czekają także: herbaciarnia, trejaż z grillem ogrodowym i polana piknikowa.

Deptakiem parkowym idziemy do klasycystycznej oranżerii z ok. 1820 r., i zabytkowego mostu nad starorzeczem Baryczy.

Jak dotrzeć z Zespołu Pałacowo-Parkowego do stacji kolejowej w Żmigrodzie? Jak wygodnie wrócić ze Żmigrodu pociągiem?

W drodze do stacji kolejowej w Żmigrodzie podążamy deptakiem wiodącym do współczesnego pałacyku, a następnie kierujemy się ulicą Poznańską. Po drodze mijamy pomnik z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości. Docieramy na ul. Kolejową, którą dochodzimy do zabudowań dawnej cukrowni, a następnie do stacji w Żmigrodzie, gdzie nasza trasa się kończy.

Budynek dworca w Żmigrodzie powstał w czasie budowy linii kolejowej w tym regionie. W dworcowej restauracji znajdowała się tzw. Kaisersaal (Sala Cesarska), gdzie odpoczywał sam cesarz Wilhelm II, odwiedzający Żmigród w czasie polowań, organizowanych przez księcia Hatzfeldta. W latach 2012-2014 stacja przeszła modernizację, a budynek dworca wyremontowano. Obecnie przed obiektem znajduje się parking i stacja rowerów miejskich.

Na stacji kolejowej w Żmigrodzie zatrzymują się codziennie pociągi Kolei Dolnośląskich, kursujące do Wrocławia, Rawicza czy Kłodzka. Poza przewozami regionalnymi pociąg ze Żmigrodu wyrusza w kierunku Gdyni, Krakowa czy Przemyśla. Dworzec PKP Żmigród wyposażony jest w kasę Polregio, czynną codziennie w godzinach 5-18. W celu zakupienia biletu na dowolny pociąg Kolei Dolnośląskich, można skorzystać ze strony internetowej sklepu KD.

Sprawdź aktualny rozkład jazdy pociągów Kolei Dolnośląskich na stacji Milicz: Milicz stacja PKP ➤ rozkład jazdy – bilety | Koleje Dolnośląskie (kolejedolnoslaskie.pl)

Sprawdź aktualny rozkład jazdy pociągów Kolei Dolnośląskich na stacji Żmigród: Żmigród stacja PKP ➤ rozkład jazdy – bilety | Koleje Dolnośląskie (kolejedolnoslaskie.pl)

Być może zainteresują Cię również

Trasa przyrodniczą ścieżką dydaktyczną „Trzy Stawy”

Czytaj więcej